Ευαγγελικά Αναγνώσματα Κυριακής 8/9/2013
Ο Αποστολος
(Προς Γαλάτας στ΄ 11-18)
Αδελφοί, ίδετε πηλίκοις υμίν γράμμασιν έγραψα τη εμή χειρί. Όσοι θέλουσιν ευπροσωπήσαι εν σαρκί, ούτοι αναγκάζουσιν υμάς περιτέμνεσθαι, μόνον ίνα μη τω σταυρώ του Χριστού διώκονται. Ουδέ γαρ οι περιτετμημένοι αυτοί νόμον φυλάσσουσιν, αλλά θέλουσιν υμάς περιτέμνεσθαι, ίνα εν τη υμετέρα σαρκί καυχήσωνται. Εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι ου εμοί κόσμος εσταύρωται καγώ τω κόσμω. Εν γαρ Χριστώ Ιησού ούτε περιτομή τι ισχύει ούτε ακροβυστία, αλλά καινή κτίσις. Και όσοι τω κανόνι τούτω στοιχήσουσιν, ειρήνη έπ΄ αυτούς και έλεος, και επί τον Ισραήλ του Θεού. Του λοιπού κόπους μοι μηδείς παρεχέτω· εγώ γαρ τα στίγματα του Κυρίου Ιησού εν τω σώματι μου βαστάζω. Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού μετά του πνεύματος υμών, αδελφοί· αμήν.
Ερμηνεία
Αδελφοί, κυττάξτε με πόσον μεγάλα γράμματα σας έγραψα με το χέρι μου.
Όσοι θέλουν να φανούν ευάρεστοι με μέσα εξωτερικά, αυτοί σας αναγκάζουν να περιτέμνεσθε, απλώς και μόνον για να μη καταδιώκωνται δια το κήρυγμα περί του σταυρού του Χριστού.
Διότι ούτε αυτοί που περιτέμνονται, φυλάττουν τον νόμο, αλλά θέλουν να περιτέμνεστε σεις, δια να καυχηθούν για την συμμόρφωσίν σας εις ένα εξωτερικόν τύπον.
Εις εμέ δε μη γένοιτο να καυχηθώ δια τίποτε άλλο παρά δια τον σταυρόν του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, δια του οποίου ο κόσμος είναι σταυρωμένος ως προς εμέ, και εγώ είμαι σταυρωμένος ως προς τον κόσμον.
Διότι εν Χριστώ Ιησού ούτε η περιτομή ούτε η ακροβυστία έχουν αξία αλλά η νέα δημιουργία. Και όσοι βαδίσουν σύμφωνα με τον κανόνα τούτον, ειρήνη ας έλθη εις αυτούς και έλεος, και εις τον Ισραήλ του Θεού. Εις το εξής ας μη με ενοχλή κανείς, διότι εγώ βαστάζω εις το σώμά μου τα σημάδια του Κυρίου Ιησού.
Η χάρις του Κυρίου μας Ιησού Χριστού να είναι με το πνεύμα σας, αδελφοί. Αμήν.
ΕυαγγελιοΝ
(Κατά Ιωάννην γ΄ 13-17)
Εἶπεν ὁ Κύριος· Ουδείς αναβέβηκεν εις τον ουρανόν ει μη ο εκ του ουρανού καταβάς, ο υιός του ανθρώπου ο ων εν τω ουρανώ.
και καθώς Μωϋσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψωθήναι δει τον υιόν του ανθρώπου, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόλυται, αλλ΄ έχη ζωήν αιώνιον.
ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ΄ έχη ζωήν αιώνιον.
ου γαρ απέστειλεν ο Θεός τον υιόν αυτού εις τον κόσμον ίνα κρίνη τον κόσμον, αλλ΄ ίνα σωθή ο κόσμος δι΄ αυτού.
Κανένας, βέβαια, δεν ανέβηκε στον ουρανό παρά μόνο ο Υιός του Ανθρώπου, που κατέβηκε από τον ουρανό, και που είναι στον ουρανό.
Ερμηνεία
Όπως ο Μωυσής ύψωσε το χάλκινο φίδι στην έρημο, έτσι πρέπει να υψωθεί ο Υιός του Ανθρώπου, ώστε όποιος πιστεύει σ΄ αυτόν να μη χαθεί αλλά να ζήσει αιώνια.
Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε παρέδωσε στο θάνατο το μονογενή του Υιό, για να μη χαθεί όποιος πιστεύει σ΄ αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνια.
Γιατί ο Θεός δεν έστειλε τον Υιό του στον κόσμο για να καταδικάσει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος δι΄ αυτού.