Ευαγγελικά Αναγνώσματα 15 Σεπ., 2013 Κυριακή Μετά την Ύψωσιν

2013-09-11 14:49

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Προς Γαλάτας β΄16-20  

 Ἀδελφοί,

Ειδότες δε ότι ου δικαιούται άνθρωπος εξ έργων νόμου εάν μη δια πίστεως Ιησού Χριστού, και ημείς εις Χριστόν Ιησούν επιστεύσαμεν, ίνα δικαιωθώμεν εκ πίστεως Χριστού και ουκ εξ έργων νόμου, διότι ου δικαιωθήσεται εξ έργων νόμου πάσα σαρξ. Ει δε ζητούντες δικαιωθήναι εν Χριστώ ευρέθημεν και αυτοί αμαρτωλοί, άρα Χριστός αμαρτίας διάκονος; μη γένοιτο. Ει γαρ α κατέλυσα ταύτα πάλιν οικοδομώ, παραβάτην εμαυτόν συνίστημι. Εγώ γαρ δια νόμου νόμω απέθανον, ίνα Θεώ ζήσω. Χριστώ συνεσταύρωμαι· ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός· ο δε νυν ζω εν σαρκί, εν πίστει ζω τη του υιού του Θεού του αγαπήσαντός με και παραδόντος εαυτόν υπέρ εμού.

 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Ξέρουμε όμως πως ο άνθρωπος δεν μπορεί να σωθεί με την τήρηση των διατάξεων του νόμου. Αυτό θα γίνει μόνο με την πίστη στον Ιησού Χριστό. Γι΄ αυτό κι εμείς πιστέψαμε στον Ιησού Χριστό, για να δικαιωθούμε με την πίστη στο Χριστό κι όχι με την τήρηση του νόμου· γιατί με τα έργα του νόμου δε θα σωθεί κανένας άνθρωπος. Αν όμως, ζητώντας να σωθούμε από το Χριστό, βρεθήκαμε να είμαστε κι εμείς αμαρτωλοί όπως οι εθνικοί, σημαίνει τάχα πως ο Χριστός οδηγεί στην αμαρτία; Όχι βέβαια! Γιατί, αν ότι γκρέμισα το ξαναχτίζω, είναι σαν να ομολογώ πως έκανα λάθος όταν το γκρέμιζα. Κι αληθινά, με κριτήριο το νόμο, έχω πεθάνει για τη θρησκεία του νόμου, για να βρω τη ζωή κοντά στο Θεό. Έχω πεθάνει στο σταυρό μαζί με το Χριστό. Και δε ζω πια εγώ, αλλά ζει στο πρόσωπό μου ο Χριστός. Κι η τωρινή σωματική μου ζωή είναι ζωή βασισμένη στην πίστη μου στον Υιό του Θεού, που με αγάπησε και πέθανε εκούσια για χάρη μου.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

(Μάρκ. η’ 34-θ’ 1 )

 Εἶπεν ὁ Κύριος· Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. Ὅς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ' ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν. Τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; Ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; Ὅς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ Πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων. Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες ὧδε τῶν ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.

 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

'Εκείνος πού θέλει να γίνει οπαδός μου και να με ακολουθεί ως μαθητής μου, ας διακόψει κάθε φιλία και σχέση προς τον διεφθαρμένο από της αμαρτίας εαυτόν του και ας λάβει την σταθερά απόφαση να υποστεί δι' εμέ όχι μόνον πάσα θλίψιν και δοκιμασία αλλά και θάνατο σταυρικό ακόμη ,και τότε ας με ακλουθεί μιμούμενος το παράδειγμα μου.

Μη διστάσει δε κανείς να κάμει τις θυσίες αυτές. Διότι όποιος θέλει να σώσει την ζωή του θα χάσει την πνευματική και μακαρία και αιωνία ζωή. Όποιος όμως χάση και θυσιάσει την ζωή τoυ δια την ομολογία και υπακοή του εις εμέ και το ευαγγέλιο μου, αυτός θα σώσει την ψυχή του εις τον μέλλοντα βίω όπου θα κερδίσει την αιωνία μακαριότητα. Εκείνη δε η σωτηρία είναι το παν. Διότι τί θα ωφελήσει τον άνθρωπο εάν κερδίσει όλον αυτόν τον υλικό κόσμο και εις το τέλος χάση την ψυχή του, η οποία ως πνευματική και αιωνία δεν συγκρίνεται με κανένα από τα υλικά τού φθαρτού κόσμου αγαθά; ή εάν ένας άνθρωπος χάση την ψυχή του, τί θα δώσει ως αντάλλαγμα, με το οποίον θα εξαγοράσει αυτήν από την αιώνια απώλεια;

Ορισμένως δε θα χάση την ψυχή του εκείνος, πού δεν θα υποστεί δι' εμέ τις θυσίες αυτές. Διότι οποιοσδήποτε εντραπεί εμέ και τούς λόγους μου, επηρεαζόμενος από τας περιφρονήσεις και τούς χλευασμούς των ανθρώπων της γενεάς αυτής, που αποστάτησε από τον πνευματικόν της νυμφίο και είναι αμαρτωλός, αυτόν θα τον εντραπεί και ό υιός του ανθρώπου και θα τον αποκηρύξει ως μη ιδικόν του, όταν θα έλθει με τούς Αγίους Αγγέλους περιβεβλημένος την δόξα του Πατρός του

Και έλεγε εις αυτούς- Σας λέγω αληθινά, ότι υπάρχουν μερικοί ανάμεσα σ’ αυτούς, που στέκονται εδώ, οι οποίοι δεν θα δοκιμάσουν θάνατον, προτού να δουν, την βασιλεία του Θεού ελθούσα μετά δυνάμεως επί της γης.